- MONARCHICI
- MONARCHICIHaeretici dicti sunt, qui unicam in SS. Trinitate personam, et Patrem crucifixum esse, statuerunt, sub finem saeculi 2. cum Victor Episcopus esset Romae. Vide Augustin. de Haeres. c. 41. Macro, unam ex personis SS. Trinitatis caput reliquarum statuerunt, vide eum in Hierolexico. Aliô Orthodoxi sensu μοναρχίαν in Trinitate statuerunt, quatenus videl. illa πολυαρχίᾳ seu πολυθέοτητι opposita, omnibus tribus personis eandem essentiam, gloriam, potentiam, adeoque Regnum commune, significat. Six exstat Iustini Martyris liber περὶ Θεοῦ μοναρχίας. Et Gregor. Nazianz. Regnum Trinitatis vocat μοναρχίαν, Orat. 40. negatque πολυαρχίαν, Orat. 37. Patres quoque Constantinopolitani, in Ep. ad Occidentales, apud Theodoretum Hist. Eccles. l. 5. c. 9. de Fide Catholica esse aiunt, ut Patris et Filii et Spiritus S. credamus ὁμότιμόν τε ἀξίαν καὶ συναΐδιον τὴν βασιλείαν, aequalemdignitatem et coaeternum Regnum. Vide quoque Athanasium contra Gent. et l. de communi essentia Patris, Filii et Spiritus S. c. Quod non tres Dii sint, Epiphanium Haer. 63. §. 3. Gregor. Nyss. de Orat. Dominic. l. 2. Alios: e quibus elegantia omnino sunt illa Epiphanii, οὐ πολυθεΐαν εἰσηγούμεθα. ἀλλὰ μοναρχίαν κηρύττομεν. μοναρχίαν δὲ κηρύττοντες, οὐ σφαλλόμεθα, ἀλλὰ ὁμολογοῦμεν τὴν τριάδα, μονάδα εν τριάδι καὶ τριάδα εν μονάδι, μίαν Θεότητα Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ ἁγίου Πνεύματος. Non invenimus Deorum multitudinem, sed Monarchiam praedicamus. Monarchiam autem praedicantes non aberramus, sed consitemur Trinitatem, unitatem in Trinitate, et Trinitatem in unitate, unam Deitatem Patris, Filii et Spiritûs S. Quam in rem vide plura apud Ioann. Forbesium Instructionum Historico-Theologic. l. 1. c. 18. §. 4. et c. 33. §. 14.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.